Przemyska Biblioteka Publiczna im. Ignacego Krasickiego - „Historię tworzą zwyczajni ludzie” – spotkanie z prof. Stanisławem Sławomirem Nicieją

„Historię tworzą zwyczajni ludzie” – spotkanie z prof. Stanisławem Sławomirem Nicieją

Niezwykle imponujący jest dorobek prof. Niciei. Składają się na niego setki artykułów oraz ok. 50 książek, w tym 19 tomów z serii „Kresowa Atlantyda”, w których autor w barwny sposób przedstawia historię i mitologię kilkudziesięciu miast utraconych przez Polskę na wschodzie w wyniku II wojny światowej. Historyk znany jest również z takich książek, jak: „Lwowskie Orlęta – czyn i legenda”, „Twierdze kresowe Rzeczypospolitej. Historia, legendy, biografie”, „Lwów. Ogród snu i pamięci. Dzieje Cmentarza Łyczakowskiego oraz ludzi tam spoczywających w latach 1786–2010” czy „Cmentarz Łyczakowski we Lwowie”. Ostatnią z wymienionych pozycji profesor traktuje jako „dowód swojego istnienia”. Ma ona duże znaczenie także dla czytelników, o czym świadczy chociażby to, iż ilekroć jej autor pojawia się na zabytkowej lwowskiej nekropolii, słyszy, że nie musi płacić za bilet wstępu. „Ważne, co po sobie zostawimy. Po mnie zostanie książka o Łyczakowie” – wyznał profesor. Warto dodać, że jest on również współautorem ponad 30 filmów dokumentalnych o tematyce historycznej, wyemitowanych na antenie Telewizji Polskiej. Jeden z nich, dotyczący dziejów Żółkwi, można było obejrzeć na spotkaniu w bibliotece.

W obecności licznych słuchaczy prof. Nicieja ze swadą wygłosił wykład o sensie przywracania pamięci kresowych miast i miasteczek. Wywodzi się z nich wiele wybitnych osób, np. Józef Korzeniowski (Joseph Conrad), który po opuszczeniu rodzinnego Berdyczowa osiadł w Anglii, gdzie zrobił ogromną karierę literacką. Jak przypomniał profesor, Berdyczów słynie nie tylko z powiedzenia „pisz na Berdyczów”, ale także z istniejącego tam sanktuarium Matki Bożej, trzeciego co do ważności po Jasnej Górze i Ostrej Bramie w dawnej Rzeczypospolitej.

We wspomnianej znakomitej serii autor odsłania również te nieznane szerzej ciekawostki z dziejów niegdysiejszych polskich miejscowości, hołdując przekonaniu, że historię tworzą zarówno postaci wielkie, jak i zwykli ludzie zanurzeni w codzienności, których losy odkrywa on często dzięki starym fotografiom. Stąd jego apel na zakończenie spotkania: „Opisujcie swoje rodzinne zdjęcia, bo nieopisane są jak trapione chorobą Alzheimera”.

Tekst: Monika Maziarz

Fotografie: Adam Podulka